عبدی: وضعیت بد آینده محصول بی ارادگی مااست
تاریخ انتشار: ۲۷ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۰۰۳۱۰
۲۴ خرداد، سالروز انتخابات و پیروزی میلیمتری آقای روحانی بود. اتفاقاتی که در این انتخابات رخ داد از نظر سیاسی بسیار مهم بود و متمایز از گذشته و حتی تاکنون است. چرا آن انتخابات بسیار مهم بود و چه آموزههای سیاسی داشت؟ شاید امروز خیلیها بگویند چه نتیجهای از این انتخابات حاصل شد؟ امروز که وضع ما چنین و چنان است، پس چرا باید آن را مهم بشماریم؟ در این یادداشت میکوشم که چند نکته مهم از آن انتخابات را برشمارم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
۱ـ اولین آن رخ دادن پدیدههایی بود که احتمال وقوعشان پیش از آن به ذهنیت کسی خطور هم نمیکرد و اگر کسی به وقوع این موارد فکر میکرد یا درباره احتمال وقوع آنها مورد پرسش واقع میشد، به صورت پیشفرض وقوع آنها را پیشبینی نمیکرد. برای نمونه چه تعداد افراد احتمال میدادند که روزی برسد که آقای هاشمی با آن سوابق و جایگاه و ریاست مجمع تشخیص و خبرگان رهبری را داشتن، رد صلاحیت شود؟
یا به شرکت گسترده و ۷۳ درصدی مردم در انتخابات به ویژه پس از رد صلاحیت آقای هاشمی فکر کند؟ یا بپذیرد که حکومت نامزد نامطلوبی غیر از قالیباف را با ۷/۰ درصد بیشتر از حد نصاب! پیروز اعلام کند؟ و بالاخره اصل رای آوردن یک روحانی از جناح اصولگرایان میانه با حمایت اصلاحطلبان را چه کسی احتمال میداد؟ناتوانی در پیشبینی چنین اتفاقاتی ناشی از عدم توجه به سازوکارهای سیاست است. به عنوان نمونه دو ماه پیش از انتخابات مصاحبهای با نشریه مثلث داشتم و در پاسخ به احتمال حضور خاتمی و هاشمی در انتخابات گفتم که: «در این مملکت همهچیز ممکن است ولی بحث سر این نیست که کدامیک از آنها میتواند بیایند بلکه باید دید چه کسی با چه شرایطی و با چه روندی میتواند رییسجمهور شود، بر این اساس معتقدم هیچکدام از آقایان خاتمی و هاشمی در انتخابات ۲۴ خردادماه رییسجمهور نخواهند شد.»
در واقع تحلیلم این بود که از رییسجمهور شدن یکی از این دو تحت هر شرایطی جلوگیری خواهد شد. پس از رد صلاحیت آقای هاشمی که طبعا خودش هم تصور آن را نمیکرد بسیاری از نیروهای سیاسی، منفعل و ضد حضور انتخاباتی شدند و آنان که در ستاد وی بودند روی زمین و هوا ماندند.۲ـ دیگر ویژگی مهم این انتخابات پدیده حسن روحانی بود. او که از افراد اصلی جامعه روحانیت مبارز یعنی اصلیترین نهاد اصولگرایان بود، از شکاف ایجادشده میان اصلاحطلبان و حکومت بهره برد و با حضور خود، فرصتی انتخاباتی شکل گرفت که پیش از آن در تصور هیچکس نمیگنجید. این از پویایی جامعه سیاسی است. روحانی از چهرههایی بود که فاقد محبوبیتی نزد هر دو جناح بود. نظرسنجیها نیز این را نشان میداد. گروه نخبگان سیاسی او را میشناختند با این حال جذابیت شخصی نداشت. به گمانم این ویژگی را تا حالا پاسداری کرده است. ولی عرصه سیاست الزامات و مقتضیات خود را دارد.
کسی که ۲۳ تیر سال ۱۳۷۸ آن سخنرانی را کرد در ۲۴ خرداد سال ۱۳۹۲، تبدیل به نامزد مورد حمایت اصلاحطلبان و مردم شد و بهطور کلی از اصولگرایان جدا گردید. من هم بهرغم برخوردهای قبلی او با خودم، چون به لحاظ تحلیلی معتقد بودم که با وجود ترکیب حاضر نوبت اصلاحطلبان نیست و باید از فرد میانهای حمایت کرد، از او حمایت کردم؛ حمایتی که خودش هم باور نمیکرد و در حمایت از مشارکت انتخاباتی و انتخاب او به سفر رفتم و سخنرانی کردم.
به گمان من انتخابات سال ۱۳۹۲ بهرغم همه مشکلات آن جایگاه نهاد انتخابات را ارتقا داد. حمایت اصلاحطلبان از او نیز به نوبه خود فصل جدیدی را در معنای سیاست عملی در ایران پس از انقلاب گشود. مهمتر اینکه جامعه بهطور نسبی از تبعات جریان سال ۱۳۸۸ عبور کرد. البته فراموش نکنیم که ظرفیتهای روحانی برای بازی در این میدان سیاست نیز بسیار تعیینکننده و مهم بود ولی بروز ظرفیتهای سیاسی مردم و اصلاحطلبان و حتی حکومت اهمیت اصلی را داشت و باید مورد توجه قرار گیرد. ۳ـ اتفاق مهم بعدی رایآوری روحانی و سقوط قالیباف بود که روحانی نیز با کمتر از یک درصد رای بیشتر از حد نصاب انتخاب شد. این اتفاق به ویژه پس از انتخابات سال ۱۳۸۸ برای منتقدان باورنکردنی بود و به نوعی در تعارض با ادعای سال ۱۳۸۸ تصور میشد. گرچه استدلال دیگر هم وجود داشت که از واکنش مردم در سال ۱۳۸۸ درس گرفتهاند ولی در مجموع حتی اگر همین درسآموزی را هم بپذیریم پدیده مهمی بود. همچنین سقوط آرای آقای قالیباف موضوع جالب دیگری بود که به آن توجه کمتری شد. آرایی که ریشه عمیقی نداشت و تکرار میکنم از جایش کنده یا درو شد.
۴- گستردگی شرکت مردم در آن انتخابات را کمتر کسی پیشبینی میکرد. ولی مشارکت ۷۳ درصدی محقق شد. حتی آغاز این حرکت مشارکتی از مناطقی غیر از تهران بود. گویی بخشی از همانهایی که در سال ۸۸ به احمدینژاد رای داده بودند و احساس گناه میکردند، عجله داشتند که زودتر به میدان بیایند و آمدند. برخلاف مناطق دیگر شور مشارکت انتخاباتی مردم تهران از ۲۱ و ۲۲ خرداد شکل گرفت. با دیدن این حضور در بعدازظهر چهارشنبه در کرمانشاه بودم زنگ زدم به یکی از دوستان جامعهشناس که در ستاد قالیباف بود و گفتم انتخابات تمام شده است. او نیز با وضعیتی که در تهران پیش آمده بود پذیرفت.
۵- به نظرم ترکیب چند عامل موجب پدیده انتخابات سال ۱۳۹۲ شد. شکلگیری امید در میان مردم و فعالان سیاسی در کنار اعتماد مردم به کارایی انتخابات و تن دادن آگاهانه یا ناآگاهانه نظام سیاسی به تبعات و نتایج این وضعیت و امید بود. هر گاه این شرایط رخ دهد قطعا انتخاباتی مهم و باشکوه را تجربه خواهیم کرد.۶- همه رویدادهای انتخاباتی سال ۹۲ پیش از اتفاق افتادن از نظر ناظران غیر ممکن مینمود ولی بعد که اتفاق افتاد گمان کردند که این کار باید اتفاق میافتاد و طبیعی بود. بنابر این تمام آنچه درباره احتمال رخ دادن وضعیتهای بد سیاسی در آینده گفته میشود هیچکدام الزامی نیست اگر هم رخ دهد شاید محصول بیارادگی ما است. سیاست در همه جهان از جمله ایران پویاییهای خاص خود را دارد و غیرممکنهای آن ناشی از فقدان امکانات و قدرت است که با تامین آنها شاهد ممکناتی خواهیم بود که پیشتر تصورش را هم نمیکردیم.
ماجرای امروز حجاب نمونه روشن آن است. باید خود را برای مشارکت در شکلگیری بهترین احتمالات آماده کنیم و نه برای مشارکت در بدترینها. بدترینها عمدتا محصول بدبینی و انفعال ما است و بهترینها محصول خوشبینی و مشارکتجویی ما. این تحلیل عام از وضعیت سیاسی است و بدون توجه به شرایط کنونی، نمیتوان صرفا بر اساس این تحلیل در جهت شرکت در انتخابات پیشرو نتیجه گرفت.
بیشتر بخوانید:
انتقاد شدید خاتمی از اصلاح قانون انتخابات در مجلس / «حذف جمهوریت نظام» و تشدید حرکت به سوی «خودبراندازی» است شاهد انتخاباتی با مشارکت زیر ۵۰ درصد بودیم. باید برگردیم به همان رویکرد انتخابات حداکثری روحانی: بدون «رای مردم» نمیتوانیم مشکلی را حل کنیم / صداوسیما را ملی کنند / به ما میگفتند «دولت واداده»، خوشحالم امروز با آژانس توافق میکنند پاتک ضدخالصسازی / حمله گازانبری قالیباف و حداد به تندروهای پایداری از کانال ائتلاف با لاریجانی؟
۲۱۲۲۰
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1778590منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: رقابت انتخاباتی حسن روحانی عباس عبدی علی لاریجانی اصلاح طلبان سال ۱۳۸۸
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۰۰۳۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
در جنگ روایتها به رسانهها جدیتر توجه کنیم
ایسنا/گیلان معاون سیاسی و امنیتی استانداری گیلان با بیان اینکه آنطور که در شأن رسانه بوده به رسانه نپرداختیم و توجه نکردیم، گفت: در جنگ روایتها آنگونه که شایسته است به رسانههایمان توجه نکردیم و کاری انجام ندادیم لذا باید جبران کنیم و رسانهها را جدیتر ببینیم.
محمد جلائی امروز، ۱۰ اردیبهشتماه در اختتامیه جشنواره رسانهای «در مسیر انتخاب» و جشنواره «فصلی رسانههای گیلان» که در تالار مرکزی رشت برگزار شد، با بیان اینکه اصحاب رسانه در یک کلام به عنوان رساننده پیام رسالت مهمی را بر عهده دارند، اظهار کرد: جشنواره رسانهای «در مسیر انتخاب» فرصتی است تا از تلاش رسانههای استان در ایام برگزاری انتخابات و دعوت سرمایههای اجتماعی به مشارکت حداکثری پای صندوقهای رای، تجلیل و قدردانی کنیم.
معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری گیلان افزود: نقش رسانه در بمباران اخبار و تحلیلها و هجمه رسانههای معاند که میتوانست مانع مشارکت و حضور مردم در انتخابات شود، بسیار اثرگذار و مشهود بود.
جلائی گفت: به سبب تولیدات مختلف رسانهای بالاترین مشارکت در آستارا با حضور ۷۲ درصدی مردم پای صندوقهای رای رقم خورد و شهرستان تالش هم بیشترین انگیزه رقابتی را با ۶ داوطلب فعال در دوازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی داشت.
معاون سیاسی استانداری گیلان بیان کرد: در شهرستان مرزی آستارا پویشی توسط یک فرد با نگاه ویژه راه افتاد که ۴۸ ساعت قبل از برگزاری انتخابات خیلی در دعوت و مشارکت مردم اثرگذار بود، در این پویش که به صورت کلیپ ۳ دقیقهای تهیه شده بود اقشار مختلف با جملات «من رای میدهم برای وطنم، من رای میدهم برای آستارا، من رای میدهم برای حاج قاسم و غیره» علت حضور خود را عنوان میکردند و به همین دلیل آستارا شهر اول در مشارکت شد.
وی ادامه داد: اگر اینجا هستیم باید بدانیم آنچه که امروز اتفاق میافتد ثابت میکند رسانه در دو مسیر حکمت و موعظه حسنه در حرکت است؛ چرا کشورهای غربی حامی و دارنده رسانه با ابزار تمام عیار نتوانستند افکار عمومی را در حمایت از رژیم اشغالگر جذب کنند یا افکار عمومی را در خصوص فلسطین اقناع کنند زیرا در کنار حکمت، خرد و اندیشه، در نظر گرفتن عاطفه و احساس هم مهم است.
جلائی با اشاره به آیات ۵۴ و ۵۶ سوره زخرف بیان کرد: جلوههای دنیایی که امروز در محضر مدیا جلوه میکند در جهت تحقیر است، دشمنِ رسانههای با جهان بینی، رسانههایی هستند که جامعه هدفشان را بدون در نظر گرفتن احساس تحقیر میکنند و زمینه پذیرش محتوایشان را باورمند میکنند. امروز در جهان فسادهای گوناگون را میبینید و رسانههایی که در نکوهش ارزشها، بی ارزشی را تبلیغ و ترویج میکنند و با این کار الگو و سرمشق جدید را معرفی میکنند مثلا اگر انسان پول زیاد نداشته باشد، اگر نتواند به زیباترینها دست یابد.
معاون سیاسی و امنیتی استانداری گیلان با تاکید بر اینکه در ملاک ارزشگذاری در نظام جمهوری اسلامی ایران تقوا باید سرلوحه باشد، تصریح کرد: توجه به خوبیها و ارزشها در رسانه یک فن است و باید در تولید محتواها هوشیارانه عمل کنیم.
وی با بیان اینکه آنطور که در شأن رسانه بوده به رسانه نپرداختهایم و توجه نکردیم، ادامه داد: در جنگ روایتها و آنگونه که شایسته است به رسانههایمان توجه نکردیم و کاری انجام ندادیم لذا باید جبران کنیم.
جلائی یادآور شد: امروز رژیم اشغالگر قدس، آمریکا، انگلیس و فرانسه شکست خورده در حوزه مدیا هستند زیرا انسانها امروز در دنیا یک رسانه شدند و موج آزادیخواهی فلسطین و حمایت از مردم مظلوم فلسطین در دنیا راه افتاده است.
معاون سیاسی استانداری گیلان با تاکید بر اینکه باید جلسات با جراید و اصحاب رسانه مستمر برگزار شود، گفت: آسیبهایی وجود دارد که رسانه باید شناسایی، تحلیل و بررسی کند و راهکار تخصصی ارائه دهد. رسانه باید به نواقص و کاستیها ورود کند و حتی به صورت تخصصی به حوزههای مختلف عمران، انتخابات، راه، کشاورزی، تصادف، جمعیت، فرزندآوری و غیره بپردازد، پس باید رسانهها را جدیتر ببینیم.
انتهای پیام